Αμειβόμενα ή αφιλοκερδή lives;
Προς νυχτερινά μαγαζιά, μπαρς, μουσικές σκηνές, ιδιωτικούς ή δημόσιους ή δημοτικούς φορείς κλπ (χωρίς καμία συγκεκριμένη στοχοποίηση φυσικά) οι οποίοι ζητούν από μπάντες ή μουσικούς (ερασιτέχνες ή επαγγελματίες) να παίξουν μουσική για ένα ή περισσότερα lives στους χώρους τους:
Οι μουσικοί αυτοί, όποιας ηλικίας και αν είναι και με ότι είδους μουσική και αν ασχολούνται, πρέπει να πληρώνονται, είτε το απαιτούν είτε όχι. Και πρέπει να πληρώνονται καλά (όπου "καλά" σημαίνει, τουλάχιστον, αξιοπρεπώς).
Οι μουσικοί δεν είναι μίας ειδικής κατηγορίας άτομα. Είναι άνθρωποι, με ανθρώπινες ανάγκες, σαν όλους τους υπόλοιπους και δεν συνηθίζουν να σιτίζονται με ψίχουλα, ούτε αρέσκονται να παρασιτούν εις βάρος των άλλων.
Ο μουσικός πρέπει να πληρωθεί για την συναυλία που θα δώσει, όπως θα πληρωνόταν αντίστοιχα και οποιοσδήποτε άλλος συνάνθρωπός μας εκεί έξω (με ενοίκιο, λογαριασμούς στο ψυγείο και λίστα σούπερ μάρκετ στο τραπέζι), ο οποίος θα μας παρείχε τις υπηρεσίες του, αν τους τις ζητούσαμε. (εκτός και αν ο σκοπός της εμφάνισής του είναι φιλανθρωπικός, οπότε εκεί αλλάζει το πράγμα!). Το αν ο μουσικός έχει άλλες πηγές εισοδήματος ή όχι, είναι δικό του θέμα και δεν μας αφορά. Αυτό αφορά τον ίδιο και την σχέση που διατηρεί με το ΣΔΟΕ.
Ο μουσικός, ναι, παίζει μουσική επειδή την αγαπάει, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για να αποφύγουμε την αμοιβή του. Και ο γιατρός αγαπά την επιστήμη του, αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε την απαίτηση από τον οδοντίατρο να μας κάνει τα σφραγίσματα δωρεάν. (ίσως κάποτε στο μέλλον, σε κάποιο άλλο είδος κοινωνίας, όχι με νόμισμα αλλά με ανταλλαγή υπηρεσιών, το ξανασυζητάμε!)
Ο ντράμερ ή ο κιθαρίστας, ο πιανίστας ή ο βιολονίστας, ο σαξοφωνίστας ή ο μπασίστας, όλοι τους μπορούν σήμερα να παίξουν μουσική, γιατί επί κάποια χρόνια (5, 10, 20, 30 δεν έχει σημασία) ο καθένας τους πλήρωνε δίδακτρα σε κάποια μουσική σχολή για να την διδαχθεί.
Έχει ξοδέψει ένα σωρό χρήματα σε βιβλία εκμάθησης και έχει μουτζουρώσει άπειρα πεντάγραμμα μέχρι να φτάσει σήμερα εδώ. Έχει ξεπουληθεί να αγοράζει μουσικά όργανα, ενισχυτές, πετάλια, μεμβράνες, καλώδια, μπακέτες, ζώνες, χορδές και πληθώρα άλλων μουσικών βοηθημάτων, αναλωσίμων και εξοπλισμού, συν φυσικά των όποιων επισκευών, συντηρήσεων ή αντικαταστάσεων έχει κατά καιρούς αναγκαστεί να κάνει.
Και όλες εκείνες οι ατελείωτες ώρες πρόβας που έχουν προηγηθεί πριν την εμφάνισή του στο χώρο μας, έχουν πληρωθεί και αυτές σε κάποιο επαγγελματικό στούντιο. Αν έχει κάνει μάλιστα και κάποια δική του δουλειά, η λίστα των εξόδων μεγαλώνει (χώρος ηχογράφησης, ηχολήπτης, προώθηση του δίσκου). Το πρόμο της καριέρας του ή της καριέρας της μπάντας του, επίσης κοστίζει. Σε κάποιες περιπτώσεις συναυλιών τυχόν να προκύψουν επιπλέον κόστη: προσωπικός ηχολήπτης ή στυλίστας για παράδειγμα. Δεν συζητάμε καν τις περιπτώσεις των επιπρόσθετων εξόδων που εμφανίζονται όταν ο μουσικός κληθεί να παίξει "εκτός έδρας". Μεταφορικά, βενζίνες, διανυκτερεύσεις, φαγητό κοκ. Ξέρετε... και το αυτοκίνητο του μουσικού, καύσιμο θέλει για να κινηθεί, δεν τρέφεται με καλλιτεχνικές ανησυχίες!
Και δεν είναι μόνο το χρηματικό κόστος, είναι και ο προσωπικός χρόνος, που δυστυχώς δεν πληρώνεται με τίποτα και ποτέ. Όλα όσα γνωρίζει σήμερα ένας μουσικός, τα έμαθε σιγά σιγά, μέσα από πορεία αρκετών χρόνων συνεχούς εξάσκησης, μελέτης και προσωπικής αναζήτησης. Χρόνων, μηνών, ημερών που δεν βόλταρε έξω με τους φίλους του για καφέ, αλλά ίδρωνε μπροστά σε κάποιες παρτιτούρες ή πάνω σε γραφεία συνθέτοντας ή μέσα σε υπόγεια προβάροντας με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας.
Ο μουσικός δεν ξύπνησε ένα πρωί γνωρίζοντας μουσική, ούτε τυγχάνει καμίας θείας φώτισης. Μάτωσε δάχτυλα, καταπόνησε αρθρώσεις, ταλαιπώρησε διαφράγματα για αυτό που σήμερα καλείται να παρουσιάσει. Το δυσκολότερο, δε, από όλα, το κουβάλημα, ας μην το αναφέρουμε καλύτερα. Ο μουσικός, όπου πάει, περισσότερο θυμίζει αχθοφόρο, παρά καλλιτέχνη.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο μουσικός δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται από κάποιους ως ο φτωχός συγγενής, ούτε είναι δυνατόν να ζητιανεύει για μία υποτυπώδη αμοιβή. Δεν κάνουμε χάρη σε έναν μουσικό όταν του δίνουμε βήμα για να παίξει την μουσική του. Αμείβοντας αξιοπρεπώς έναν μουσικό, επιδεικνύουμε πάνω απ' όλα ανθρωπιά, ήθος και σεβασμό. Προς το ίδιο, προς την μουσική, προς τον πολιτισμό μας γενικότερα.